Dyrektor Muzeum Rzemiosła w Krośnie zaprasza na uroczyste otwarcie wystawy grafiki Mariusza A. Dańskiego „Haiku na zera i jedynki”. Wernisaż odbędzie się w czwartek, 16 maja 2024 roku, o godz. 18.00 w Piwnicy PodCieniami (Krosno, Rynek 5), wstęp wolny.
Wystawę będzie można zwiedzać do 09.06.2024 roku.
Mariusz A. Dański – Urodzony w Radomiu. W latach 1995–2000 studiował w Katedrze Wychowania Plastycznego Wydziału Nauczycielskiego Politechniki Radomskiej (obecnie Uniwersytet Radomski im. Kazimierza Pułaskiego). Dyplom w zakresie działań multimedialnych uzyskał w 2000 r. w pracowni prof. Aleksandra Olszewskiego, aneks z grafiki warsztatowej w pracowni prof. Krzysztofa Wyznera.
W Wydziale Sztuki Uniwersytetu Radomskiego pracuje od 2000 r. Od 2012 r., prodziekan na macierzystej Uczelni, a od 1 października 2019 r. kierownik Katedry Mediów Cyfrowych i Struktur Przestrzennych. Od 1 stycznia 2018 r. zatrudniony na stanowisku profesora Uniwersytetu Radomskiego Od 2008 r. członek Stowarzyszenia Międzynarodowe Triennale Grafiki w Krakowie.
Współpracuje z radomskim wydawnictwem LUCKY (od roku 2014). Od grudnia 2022 roku pełni funkcję kuratora Galerii „Na piętrze” w Powiatowym Instytucie Kultury w Iłży.
Laureat kilkudziesięciu nagród w konkursach graficznych. Ekspert Polskiej Komisji Akredytacyjnej (ekspert zespołu sztuki) . Uprawia twórczość w zakresie grafiki, rysunku i nowych mediów. Prace w zbiorach: Galerii Test w Warszawie (kolekcja „Warszawska Grafika Miesiąca”), Stowarzyszenia Międzynarodowe Triennale Grafiki w Krakowie, Muzeum Narodowego w Kielcach, International Biennial of Miniature Art Timisoara, Miejskiej Biblioteki Publicznej w Gliwicach (ex librisy) , Centrum Sztuki Współczesnej w Toruniu (ex librisy), Wspólnoty Gdańskiej (ex librisy), Liuben Karavelov” Regional Library – Ruse, Bułgaria (ex librisy), Fundacji Nenckiego.
haiku na zera
zera szepczą tak
doskonale puste jak
dotyk czystej łzy
Wystawa „Haiku na zera i jedynki” prezentuje subiektywnie dobrany zestaw grafik cyfrowych z trzech cykli: „Zasiałem białe ziarno”, „Gra w kropki” i „Ha i Q”.
„Zasiałem białe ziarno” i „Gra w kropki” to cykle czerpiące inspiracje z zachwytu nad bogactwem czarno-białej fotografii (szczególnie w zakresie dotyczącym zagadnień związanych z tematem ziarna fotograficznego w kontekście jego struktury, która wykazuje zaskakujące podobieństwa do konstrukcji obrazu cyfrowego).
„HA i Q” to subiektywna opowieść graficzna tworzona w oparciu o siedemnastosylabowe wariacje znaczeniowe nawiązujące do estetycznego minimalizmu graficzno-tekstowego.
Każda z przedstawionych prac stanowi indywidualną interpretację zapisu zero-jedynkowego, mającego na celu wprowadzenie odbiorcy w świat nieokreślonych, osobistych skojarzeń przedstawionych w geometrycznej formie. Wszystkie grafiki powstały w oparciu o mentalno-wyobrażeniowy przekaz, tworzący niedookreślone epizody wizualne.
Tworząc, niejako współistnieję wewnątrz fizycznej czasoprzestrzeni generowanej na bazie świata równoległych znaczeń. Wykorzystując do tego moment, gdy światło buduje nie tylko nastrój, ale przede wszystkim abstrakcyjną historię ilustrowaną przez czas i wizualne doznania. Historia ta kształtowana jest z wykorzystaniem specyficznej ikonografii powstałej w oparciu o wielowarstwowe struktury, stanowiące tło dla generowanej opowieści plastycznej.
W procesie twórczym wykorzystuję ulotne poczucie dwuznaczności znaczeń graficznych, poruszając się intuicyjną ścieżką w celu znalezienia najbardziej odpowiedniego sposobu ich reprezentacji. Proces ten staje się dla mnie aktem pierwotnym, w którym zbudowanie struktury obrazowej odgrywa kluczową rolę w zdefiniowaniu binarnego kodu badanej idei. Poprzez metaforyczną transpozycję generuję wizualną reprezentację trójwymiarowego obrazu, implementując ją na język dwuwymiarowej, nieprzedstawieniowej przestrzeni.
Widoczny w moich pracach paradoks znaczeniowy ma za zadanie dookreślić zjawisko współistniejące na pograniczu światła i cienia. Konstruując rozproszoną wariację na temat opisywanego tematu, grafika staje się jednocześnie elementem poszukiwań cyfrowej materii opartej na strukturach przestrzennych zawłaszczonych przez płaszczyznę obrazu graficznego stanowiącego płótno dla nowych form. Dzięki tej eksploracji dwuwymiarowy obraz staje się plastycznym opisem sumy wyobrażeń dookreślających istotę cyfrowej struktury przestrzeni, będąc jednocześnie wizualnym odpowiednikiem uprzestrzennionego obrazu.
Każda prezentacja prac w nowej przestrzeni, a czasami formie, staje się dla mnie nie tylko podsumowaniem procesu tworzenia, ale przede wszystkim inspiracją do kolejnych działań, ograniczonych jedynie możliwościami percepcyjnymi i bagażem wiedzy.
haiku na jedynki
dopowiedzenie
dookreślone tym
jak krzyczy prawda
M.A.Dański
