Tegoroczna rekonstrukcja Wjazdu Króla z powodu pandemii nie mogła się odbyć, jednak odbył się jeden z jej punktów programu – żywe obrazy w wykonaniu pracowników i sympatyków instytucji kultury, nauczycieli i uczniów krośnieńskich szkół czy członków krośnieńskich grup artystycznych.
W tym roku ożywiony został obraz „Siedem grzechów głównych” Hieronima Boscha. Każda z instytucji losowała swój grzech, który miała zaprezentować. Nam przypadła NIECZYSTOŚĆ! Muzeum Rzemiosła w Krośnie jako jedyna instytucja przedstawiła swój obraz na żywo. Pozostałe prezentacje odbywały się online.
W żywym obrazie wystąpili pracownicy Muzeum Rzemiosła w Krośnie: Magdalena Firlej, Piotr Adamik, Piotr Burger, Małgorzata Ostafil-Wąsik, Łukasz Stachurski, oraz gościnnie: Jakub Ćwiąkała i Jacek Buczyński – jako lektor.
„Nieczystość” jest jednym z Siedmiu Grzechów Głównych przedstawionych przez Hieronima Boscha (bądź jego warsztat) na tzw. Stole Mądrości z XVI w (Muzeum Prado, Madryt). Kompozycja ta składa się z geometrycznego systemu kół namalowanych na blacie stołu. Umieszczone w narożach „Cztery Rzeczy Ostateczne” (Śmierć, Sąd Ostateczny, Piekło oraz Niebo) obramowują kolejne koła, umieszczone koncentrycznie w polu środkowym. W centrum kompozycji widzimy Chrystusa Zmartwychwstałego otoczonego złotym pierścieniem z inskrypcją Cave, cave, dominus vidit (Strzeż się, strzeż, Bóg cię widzi), a następnie 128 promieni słonecznych. Koło zewnętrzne, zwane fryzem występku, podzielone zostało na siedem nierównych pól i ukazuje wizję grzesznego świata. Niesymetryczność elementów symbolizuje tu bezbożność naszego świata. Aby obejrzeć wszystkie sceny fryzu, trzeba było obejść stół dookoła, co podkreślało przemijalność ziemskiego życia. Podstawa fryzu znajduje się na zewnętrznej linii koła, ukazując życie grzeszników toczące się w stałym odwróceniu od Boga.
Luxuria (Nieczystość)
Na otwartej przestrzeni rozstawiony został namiot, w którym zabawia się dworskie towarzystwo. Na pierwszym planie zasiada para dzieląca się dużym kieliszkiem wina. W głębi namiotu mężczyzna i kobieta pogrążeni są we flircie. W tle zaś widzimy jeszcze trzecią parę podczas romantycznego spaceru. Obok namiotu stoi ozdobny stolik, na którym leży talerz pełen wiśni – symbol utraty cnoty i niewinności seksualnej (podobnie jak wino, wiśnie spożywane były dla zwiększenia pobudzenia seksualnego). Obok stołu, przy inskrypcji luxuria stoi bukłak, który dzięki swemu fallicznemu kształtowi stał się tutaj godłem Nieczystości. Z prawej strony znajdują się jeszcze dwie, przyciągające wzrok postacie. To błazen z oślimi uszami klęczący na trawie i trzymający w ręku pałkę z ludzką twarzą oraz stojący za nim mężczyzna z uniesioną do góry drewnianą łyżką. Mężczyzna okłada błazna ową łyżką tak gwałtownie, że aż rozdziera mu kostium odsłaniając nagie pośladki. Przywołują oni niderlandzkie powiedzenie „door de billen slaan” (uderzać w pośladki) mówiące o rozpuście seksualnej. Ponadto łyżka była ówczesną oznaką gachostwa. Otwarta buzia błazna podkreśla jego głupotę, a scena ta nawiązuje do biblijnych cytatów z Przypowieści Salomona: „kto cudzołoży z zamężną jest pozbawiony rozumu” (6:32), „rózga spada na plecy nierozumnego” (10:13). U dołu sceny widzimy instrumenty: harfa, flet i bęben. W sztuce instrumenty te, trzymane np. w rękach aniołów, często oznaczały muzykę graną na chwałę Boga. Tu jednak zostały porozrzucane na trawie, podkreślając brak harmonii grzesznego życia.
.
