Muzeum Rzemiosła w Krośnie zaprasza na wystawę rysunku i malarstwa Katarzyny Antosz „Oswajanie przestrzeni” w Wieży Farnej (ul. Piłsudskiego 5). Wystawa przygotowana jest we współpracy z Państwowym Liceum Sztuk Plastycznych im. Tadeusza Brzozowskiego w Krośnie w którym artystka jest nauczycielką rysunku i malarstwa. Ekspozycja będzie czynna od 1 maja do 25 czerwca 2023 r. Wernisaż odbędzie się 11 maja o godz. 18.00.
Katarzyna Antosz (ur. w 1995 roku) – absolwentka Liceum Plastycznego w Krośnie oraz Wydziału Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dyplom w Pracowni Malarstwa Prof. Adama Brinckena i Pracowni Rysunku Prof. Piotra Korzeniowskiego.
Wybrane wystawy zbiorowe:
2021
· Wystawa konkursowa Finalistek i Finalistów konkursu o Nagrodę Eibischa – Galeria Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej w Warszawie
2020
· Sztuka w ogrodzie – wystawa malarstwa w Ogrodzie Botanicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego
w Krakowie
· Jarmark próżności – wystawa zbiorowa, Klub Studio w Krakowie
· Wystawa sztuk plastycznych absolwentów LP Krosno, Galeria Hetta
· Ogniwa – wystawa zbiorowa, Muzeum Regionalne im. A. Fastnachta w Brzozowie
· WYczulenie, Galeria Biała, Dolnych Młynów 10 w Krakowie
2019
· Zbiorowa wystawa malarstwa towarzysząca Konferencji Sztuka jako komponent procesu wychowania w Tarnowie
· Na wyciągnięcie ręki, wystawa w ramach Cracow Art Week KRAKERS
· Wystawa pokonkursowa Rysunkiem o rysunku: od techniki do autonomii przekazu w Gmachu Głównym Muzeum Narodowego w Krakowie
· II Mały Zimowy Salon Młodych, Zofia Weiss Gallery w Krakowie – wyróżnienie
· Wystawa zbiorowa PUZZLE w ramach Tygodnia Kultury Polskiej w Zalaegerszeg, Węgry
2018
· Wystawa zbiorowa Remarks of plein-air w Rydze, Łotwa
· Białe na białym 2.0, Galeria Akademia w Bronowicach w Krakowie
· 4 Karpackie Biennale Sztuki Dom Polsko-Słowacki w Bardejowie 2018
Oswajanie przestrzeni
To, co „na zewnątrz” pochłania cię – stajesz się tego częścią, współtworzysz tę zewnętrzność. Potrzebujesz zrozumieć schemat, działanie – by móc świadomie współtworzyć rzeczywistość. Musisz spróbować odkryć wnętrze zewnętrzności, by móc zrozumieć istnienie. Może dlatego rodzimy się z potrzebą tworzenia: s-tworzenia, u-tworzenia, prze-tworzenia, współ-tworzenia. Każdy poznaje świat, uczy się go poprzez zostawianie śladu – jakiegokolwiek.
Rozumiesz już, że nie jesteś obcy. Że tworzy cię wszystko, co wokół. Jesteś zbudowany z tego, co cię otacza. Trochę… jakbyś był takim sitem. Lub przezroczem, przez które to co jest – przenika. Coś zostaje, a coś z jakiegoś powodu tak samo przechodzi i odchodzi. Przemija. Każdy jest splotem o różnej gęstości, każdy jest inny. Co innego w nim zostaje. Inne umyka. Lub jakbyś był gąbką, która chłonie.
Moje tworzenie jest silnie związane z miejscem, w którym jestem. Z teraźniejszością, w którą wchodzę całą sobą – całą swoją pamięcią i wspomnieniem tego, co zostało z wcześniejszego lata, pewnego popołudnia u babci, z wczorajszego wieczoru.
Z marzeniem o jutrze.
Zaprzyjaźnić się z sytuacją: poznać, odkryć, przeżyć. To jest moje oswajanie.
Każdego dnia otwieram oczy i nie wiem, co wydarzy się za chwilę, kogo spotkam, co we mnie „wsiąknie”, a co się ulotni i idę. Z tymi napotykanymi i pozostającymi
we mnie przygodami, pokonuję jakąś drogę.
To co zostaje, kształtuje moje patrzenie. Wpływa na moje często zagmatwanie i potrzebę uporządkowania przeżycia. Każdego dnia rozpoczynam i kontynuuje długi spacer. Każdego dnia zaczyna się życie.
Katarzyna Antosz
Fragment pracy dyplomowej „Wszystko działa na spojrzenie”, 2020 r
